Het coronavirus verspreidt zich over de wereld, en dat moet worden gestopt. Afgelopen zondag kregen we daarom het nieuws dat we komende drie weken niet naar school kunnen. Dat is bijzonder.

Onze ouders hebben dat nog nooit meegemaakt, en voor iedereen is het wennen.

De redactie besloot een dagboek bij te houden van de dagen die komen.

Vandaag werd er gebakken, overdacht, gelezen en gelukkig ook gelachen…

Dag 7

Zondag 22 maart

Vandaag maakte ik een filmpje met mijn oma, en ik bakte een appeltaart.

De dagen worden steeds saaier en ik verveel me meer. Ik heb zin in school ook al heb ik niet zoveel lessen op een dag, ik moet vooral zelfstandig werken waar ik moeite mee heb. Maar ik denk dat ik dat gewoon beter moet leren.

Vandaag was een beetje een chille dag, dus heb ik veel aan mijn laptop gezeten. Ik heb wel de keuken een beetje opgeruimd en schoongemaakt. Toen ik daarmee klaar was voelde ik me erg voldaan en de keuken zag er ook weer mooi uit en mijn moeder was erg blij met mij.

Morgen beginnen de online lessen weer, ik krijg steeds meer vakken omdat meer docenten mee doen aan de online lessen, wat ik erg fijn vind want ik vind de online lessen best wel leuk. Ik merk wel dat ik steeds minder naar buiten ga en steeds meer binnen blijf. Daarom probeer ik wel nog genoeg te bewegen door bijvoorbeeld workouts te doen. Er was vandaag ook een NL alert gekomen. In het berichtje stond dat we anderhalve meter afstand moeten houden, zoveel mogelijk binnen blijven, goed onze handen moeten wassen en als je verkouden bent of je niet lekker voelt dat je dan helemaal thuis moet blijven. De gewoonlijke dingen die we moeten doen.

Daardoor realiseer ik me echt hoe erg dit virus is en wat het wel niet allemaal doet, het maakt niet alleen mensen heel erg ziek of dodelijk ziek maar het maakt ook de samenleving kapot en juist op dit soort momenten wil ik afspreken met vriendinnen en naar buiten gaan en leuke dingen doen en dat is nou juist wat niet mag. En dat sommige mensen daar niet naar kunnen luisteren en andere mensen in gevaar brengt vind erg vervelend.

Ik wil niet zeggen dat we alleen maar thuis moeten zitten en niks doen maar we moeten wel op elkaar letten en elkaar helpen en dus zoveel mogelijk thuis blijven.

Het is een hele rare situatie die we nog nooit hebben meegemaakt en hoe vervelend en soms angstaanjagend het ook is vind ik het op een rare manier ook interessant en  leerzaam want je ziet wat een virus kan doen met de Nederlandse samenleving maar ook hoe we elkaar helpen en dat is belangrijkste: Dat we elkaar helpen.

De eerste week zit er al weer op. Deze week ging best wel snel.

Mijn ochtend begon om 10:00 met samen ontbijten. Daarna de heilige mis kijken op NH tv omdat we een quiz erover gingen doen met Life Teen.

Life Teen is een groep jongeren die vaak samenkomen vanuit het Bisdom Haarlem om over het geloof te praten en super leuke activiteiten met elkaar doen.

De quiz was via kahoot en we gingen skypen omdat we anders de vragen niet konden lezen (heel tof mijn zussen en ik werden eerste😊) . Het was middag en we gingen patat bakken. Lekker op de bank hangen en niksen hoort ook bij een zondag. Aan het eind van de middag nog een work out gedaan. Lekker gezellig eten met zijn allen en tv kijken. En dan morgen weer beginnen met de online lessen.

En het weekend is alweer over, morgen moeten we weer door met school, maar wel net even anders dan normaal. 

Mijn zondag begon met een gezellig ontbijtje met mijn ouders en broertje, ondanks we met z’n alle in een huis zitten opgesloten is iedereen eigenlijk altijd z’n eigen dingetje aan het doen. Maar vanochtend zaten we gezellig met alle aan tafel. Na het ontbijt kwamen mijn ouders met het “geweldige“ idee om met z’n alle in de tuin te gaan werken, mijn broertje en ik hadden hier nou niet bepaald zin in maar we hadden niet veel keuze. We hebben takken opgeruimd en wat dingetjes bij elkaar geveegd en uiteindelijk stonden we denk ik na een half uurtje alweer binnen.  

Ik ben daarna gaan skeeleren, en normaal zou ik dit samen met iemand doen of al bellend, maar ik moest even alles op een rijtje krijgen, en even een momentje voor mezelf kon ik wel gebruiken.

Want we maken met z’n allen wel grappen over het coronavirus en al het drama eromheen, maar eigenlijk is het best heftig en niet niks. 

Na het skeeleren ben ik gaan bakken want dat vind ik ontzettend leuk om te doen, en het beste gedeelte in natuurlijk het opeten. 🤤 

Ook heb gelezen in het boek: mijn broer heet Jessica. Ik heb het boek nog niet uitgelezen, maar ik vind het een prachtig boek. Het gaat over een meisje die in het lichaam van een jongen is geboren, oftewel een transgender. Als ze aan haar ouders vertelt dat ze geen jongen wil zijn, reageren haar ouders totaal niet positief. En ik word af en toe echt boos van het boek. 😤 

Tijdens het eten hebben we naar guilty pleasures geluisterd, hierbij kwam ook de wel bekende groep: kinderen voor kinderen aan bod. Ik vond het superleuk om al die liedjes weet terug te luisteren en stiekem kon ik er een heleboel nog meezingen. 😅 

Nou dit was dan al de eerste corona-week. Eerlijk gezegd denk ik niet dat het bij maar drie weken blijft, ik hoop het wel, maar ik denk het niet.

Morgen moet ik weer aan school, maar ik moet niet bellen. Ik werd vanochtend om 10:15 wakker en ik bleef weer eens tot 11:30 in bed liggen tot mijn zusje me appte dat we brood gingen bakken. Vroeger deden we dat echt heel vaak, dus ik had er echt zin in. Eerst moesten we onze hadden echt goed wassen, daarna mochten we gaan kneden mijn vader begon, daarna sneed hij het doormidden en mochten mijn zusje en ik kneden.

Na tien minuten kneden, moest het brood in een grote bak met een doek erover in het zonnetje gezet worden. Een half uur later moesten we het weer opnieuw kneden en nog veertig minuten in het zonnetje zetten. Het moest daarna eigenlijk in de oven, maar natuurlijk ging dat weer fout dus moesten we het opnieuw kneden en nog een keer veertig minuten in de zon zetten. Ondertussen vonden mijn zusje en ik het een goed idee om koekjes te gaan maken dus begonnen we heel fanatiek aan de koekjes.

Midden in kwamen we erachter dat we heel veel ingrediënten misten en hebben we het allemaal veranderd. Het brood kon de oven in en wij waren nog steeds met de koekjes bezig. Het brood ging van een mini broodje naar een reuze brood en het was mega lekker!

Het brood kwam uit de oven en de koekjes konden er meteen in. We hebben veel te veel brood gegeten, want het was mega lekker! Mijn moeder stond ineens voor de deur dus die kreeg ook een sneetje en ging weer naar huis. De koekjes waren verbazend goed gelukt dus daar namen we allemaal één van.

Mijn zusje en ik bedachten een heel apart spel en hebben ons er zeker een uur mee vermaakt. Een vriendin van mij is jarig vandaag, dus Amy (mijn zusje) en ik vonden het een goed idee om haar een koekje te brengen. We liepen daar ongeveer vijftien minuutjes over, brachten een koekje zonder lichamelijk contact hielden 1,5 meter afstand, feliciteerde haar en liepen weer terug. Thuis gingen we weer verder met ons zeer aparte spel totdat de Engelse minister president op TV kwam. Daar is alles nu voor ongeveer twaalf weken gesloten en eerlijk gezegd denk ik dat dit ook met Nederland gaat gebeuren. We gingen daarna eten dat was al rond 19:00 en daarna ging ik Sophie weer eens bellen. Daar gaan we weer jongens: “nu ben ik aan het schrijven voor de orkaan junior nog altijd bellend met Sophie.” #staysafe!

Op de foto helemaal bovenaan zie je deeg van Indi.