“Ik keek in de spiegel en dacht: ik lijk niet op een meisje. Dat vond ik iets positiefs.”
Dit is Luka (die/diens of hen/hun). Luka is net 18, komt uit Zaanstad en gaat naar het ROC in Amsterdam-West.
Luka identificeert zich als non-binair. “Ongeveer twee jaar geleden liet ik mijn haar kort knippen. Ik keek in de spiegel en dacht: ik lijk niet op een meisje. Dat vond ik iets positiefs.” Luka dacht dat het misschien een fase was die bij de puberteit hoorde, maar het voelde gek als iemand die ‘meisje’ of ‘dame’ noemde.
Eerst dacht Luka nog dat die misschien transgender was. “Toen vroeg mijn zus Caya: “Hoe voelt het als ik je broertje noem?” Dat heeft Caya toen even geprobeerd, maar ook dat klopte niet helemaal.
Luka ging nadenken, en merkte dat die zich fijn voelde bij genderneutrale termen. Lange tijd vroeg die zich af of er eigenlijk wel een label was dat bij hun paste. Op een gegeven moment klonk ‘non-binair’ toch wel passend.
Op een avond riep Luka hun ouders en zus bij elkaar op de bank beneden in huis. Luka vertelde wat hen over zichzelf had ontdekt.
“Het was heel grappig, de reactie van mijn moeder toen ik vertelde dat ik non-binair was. Toen zei ze: ‘Maar dat wisten we toch al?’ Ze had gezien hoe ik oplichtte wanneer mensen bij mij genderneutrale termen gebruikten.”
Luka heeft ook nog een tip voor mensen die zelf nog niet zo goed weten bij welk label ze passen:
“Het klinkt heel suf, maar je moet er zelf achter komen. Door er lang over na te denken, zelf dingen uit te proberen. Je kunt jezelf afvragen: hoe zou het zijn als mensen mij hij/hem noemen? Je kan dan aan mensen vragen of ze dat een tijdje willen doen, en kijken hoe je je daar bij voelt.”
Iedereen reageerde positief op Luka’s coming-out, alleen de genderneutrale termen en Luka’s nieuwe naam zijn af en toe nog wennen. Bij de toneelclub kan Luka helemaal zichzelf zijn. Naast toneel houdt Luka ook heel erg van Cosplay. “Daar speel ik het liefst Denki van de mangaserie My Hero Academia. Die heeft veel energie en is lekker gek, zo ben ik ook!”
